“Sinema Bir Mucizedir...”

Mucizelerin sinemadaki en sıradışı haliyse “Süper Kahramanlar” bence. Bir manzara düşünün: Dünya alabildiğine karanlık, savaşlar, kıtlık ve mutsuzluk her sokakta karşımıza çıkıyor. Sonra biri ya da birileri gelip bu hengâmeden bizi kurtarıyor. Süper birşeye imza attıkları için de onlara “Süper Kahramanlar” diyoruz. Tabi taytının üzerine mayo giyen bir süper güç işin ciddiyetini bozabilir. Neyse ki Hollywood ona da bir çare buldu da Süperman’in imajını değiştirdi. 

Hollywood hiçbir yılı boş geçmiyor. Mutlaka kahramanları süper olan filmlere imza atıyor. Son yılların moda akımı ise kahramanlar arası çekişmeler. “Süperman v Batman: Adaletin Şafağı”nda Gotham şehri sakinleri iki kahraman arasında bir o yana bir bu yana sürüklendi. Acaba hangisi şehrimizi daha iyi koruyacak derken bir şeyi gözden kaçırdı: Birlikten kuvvet doğar! Neyseki Bruce Wayne ve Clark Kent güçlerini esas kötüye yani Luthor’a karşı birleştirdi de şehir yerle bir olmaktan kurtuldu. 

Film Amerika’da 170,1 milyon dolarlık gişesiyle Mart ayında vizyona giren filmler arasında bugüne kadarki en yüksek hasılatı yakaladı. 

DC Comics’in kainatın en ünlü iki süper kahramanını ilk kez bir araya getirmesi nedeniyle bu başarı kaçınılmazdı elbette. Ancak belki de mucizeyi gerçek kılan onları bir araya getirmekten öte karşı karşıya getirmekti. 

6 Mayıs’ta vizyona giren “Kaptan Amerika: Kahramanların Savaşı”nda durum kontrolden çıktı. Bu kez Yenilmezler takımının yakışıklı ve tabi ki süper kahramanları Iron Man ve Kaptan Amerika fikir ayrılığına düştü. Kaptan Amerika adına hiç yakışmayan bir tavırla devlet kontrolünü tanımadı. Serseri ve çoğunlukla asabi Iron Man ise tam bir hayal kırıklığına imza atarak devletin yanında yer aldı. Superman ve Batman arasındaki anlaşmazlık yetmezmiş gibi bir de Yenilmezler, gruplar halinde bölünüp birbirlerini yenmeye çalıştı.  

Durum oldukça şizofrenikti ama biz şizofreniyi severiz. Bir tarafımız hep karanlıkken diğer tarafımız mucizelere inanmaya devam eder. 

Bu sonuçtan hareketle şizofrenikler toplaşıp toplaşıp sinemaya gitti ve “Kaptan Amerika: Kahramanların Savaşı” 2 haftada 1 milyar dolar hasılata ulaştı. Böylece “Kahramanların Savaşı” bugüne kadarki en yüksek Kaptan Amerika filmi oldu. Bizim mucize dediğimiz şeye yapımcı, yönetmen ve oyuncular “Cebimize giren dolarlar” dedi. 

Ülkemi es geçemem: Batman ve Superman’in dengesiz ilişkisi 1 buçuk milyona yakın bilet sattı. Yenilmezlerin izlemeye doyum olmayan kavgası ise hali hazırda 1 milyon seyirci barajını aşmış durumda. 

Bence X Kuşağı’na daha yakın olan karizmatik, biraz depresif, arka mahallenin çocukları mutantların yeni macerasını anlatan Bryan Singer imzalı “X-Men: Apocalypse” Türkiye’deki ilk hafta sonunda 200 bini aşkın kişi tarafından izlendi. Mutant sevmeyen insan, insan seven mutant ve insan sevmeyen mutantlar arasındaki bitmeyen savaşı perdeye taşıyan filmde mucizenin adı bence ve birçok kadın hayranınca Magneto’ya hayat veren Michael Fassbender’di. Zaten tüm bu kahramanları süper yapan şey biraz da kahramanların güzellikleri, kaslı vücutları, seksi bakışları ve yenilmezlikleri değil mi? 

Peki bizim sinemamızda mucize nedir? Kostümü zayıf bir figür olan iskeleti işaret etse de karakteri sağlam olan Kilink’tir. Uçakla yolculuk yapan, sadece kötülere uçan Süper Adam’dır. Kadınlara zaafıyla bilinen ama kadına kalkan ele tahammülü olmayan “Bedmen Yarasa Adam”dır. “Yeteneklerimizi neden olimpiyatlarda kullanmayalım” diyerek başarılara imza atan “3 Süpermen”dir. Ve tabi ki “İnişe geçiyorum” derken başıyla da durumu destekleyip, uzay mekiğini aşağıya doğru süren “Dünyayı Kurtaran Adamdır”. Maddi imkansızlık mı, fazla özgüven mi? Bilinmez. Ama o filmler üzerine şimdikilerden daha fazla konuşuyorsak ve o filmleri izlerken ağzımız bazen kahkaha atmak için bazen hayretler içinde kaldığımızdan açık kalıyorsa mucizeleri uzak diyarlarda, mutantlarda, Hollywood’larda aramaya gerek yok bence.