Aşırı müdahaleci ebeveynleri olan ve katı bir şekilde yapılandırılmış bir çocukluk geçiren çocuklar, üniversitede ciddi psikolojik ‘patlamalar’ yaşıyorlar. “Hayatları başarısızlık korkusuyla geçen öğrenciler aslında kendi ebeveynlerinin başarısızlık korkusunu yaşıyor.” diyor uzmanlar.
Stanford Üniversitesi’nin eski dekanlarından Julie Lythcott-Haims, yönetici olduğu dönemde birçok öğrencide entelektüel ve duygusal özgürlük eksikliği gördüğünü belirtiyor. Odasına gelen parlak ve her zaman başarılı olan öğrencilerin, başarılarını ve hayatlarını zavallı olarak gördüklerini ayrıca bu duruma boyun eğdiklerini belirtiyor.
Haims ayrıca “Dekan olarak geçirdiğim yıllar boyunca kendi özgeçmişlerindeki maddelere en ufak bir ilgi duymayan çocuklarla konuştum. Bazıları bundan hiç rahatsız olmaksızın omuzlarını silkip ‘Ebeveynlerim benim için en iyisinin ne olduğunu bilirler.’ dedi.” diyor.
2013 yılında Amerikan Üniversite Sağlığı Birliği, 153 farklı kampüsten 100 bine yakın üniversite öğrencisi üzerinde sağlıkla ilgili çok geniş çaplı bir anket düzenledi. Öğrencilere son 12 ay içinde yaşadıkları deneyimler sorulduğunda şu sarsıcı cevaplar alındı:
- Öğrencilerin yüzde 84.3′ü yapmak zorunda oldukları şeylerden dolayı aşırı yorgunluk hissediyor.
- Öğrencilerin yüzde 57′si kendini çok yalnız hissediyor.
- Öğrencilerin yüzde 51.3′ü yorucu bir şekilde anksiyete yaşıyor.
- Öğrencilerin yüzde 8′i ciddi olarak intiharı düşünüyor.
Zihinsel sağlığa yönelik bu vahim sonuçlar her yerdeki çocuklar için geçerli. Uzmanlar bu durumun asıl sebebininse aşırı baskıcı aileler olduğu konusunda hemfikir.
- Etiketler :
- Haberler -
- Eğitim
