Para yok; okul da yok

Malatya'da hurda toplayarak geçimini sağlayan Cambaz ailesi, yıllardır 1977 model bir minibüste yaşıyor. Ailenin 8 ve 10 yaşlarındaki kızları da maddi imkansızlıklar nedeniyle okula gitmiyor.

Para yok; okul da yok

Kuluncak doğumlu olan, evlendikten bir süre sonra hurda kağıt, demir ve şişe toplayarak geçimini sağlamaya çalışan 44 yaşındaki Doğan Cambaz, sahip oldukları 1977 model minibüsün evleri olduğunu söyledi.        

Yıllardır minibüsle ilçe, köy ve beldeleri dolaştıklarını ve köylülerin yaptığı yardımlarla karınlarını doyurduklarını ifade eden Cambaz, parasızlık yüzünden, Kuluncak'ta ilköğretim okuluna yazdırdığı 8 yaşındaki Doğan ve 10 yaşındaki Arzu isimli çocuklarını okuldan almak zorunda kaldığını anlattı.        

Cambaz, eşi Serpil ve iki çocuğunun hurda toplama işinde kendine yardımcı olduğunu belirterek, sağlıksız ortamlarda büyüyen çocuklarına devletin ve yardımseverlerin sahip çıkmasını beklediğini söyledi.        

Malatya'nın her ilçesine gittiklerini ve yollardaki hurdaları toplayıp satarak geçimlerini sağlamaya çalıştıklarına işaret eden Cambaz, şöyle konuştu:       

''İşim, gücüm yoktu. Evlendikten sonra aileme ve çocuklarıma bakmak için hurda toplamaya başladım. İlçede fazla bir hurda olmadığı için ilçeleri dolaşmaya başladım. Evimiz de yoktu. 1977 model bir minibüs aldım. O andan sonra bu minibüs evimiz oldu. Bu minibüste yatıp kalkıyoruz. İki çocuğum var. Kuluncak'ta okula yazdırmıştım. Parasızlıktan onları da almak zorunda kaldım. Köylerde, beldelerde bir kap yemek verirlerse karnımızı doyuruyoruz. Temizlik sorunumuz var. Çocuklarım sağlıksız şartlarda büyüyor. 35 yaşındaki eşim dilsiz ve sağır. Bende belimden rahatsızım. 7 ay önce ameliyat oldum ama iyileşemedim. Büyüklerimden bana ve çocuklarıma yardımcı olmalarını istiyorum.''    

Sayfa Yükleniyor...