Gerçek bir kahramandı
Donanma ordusundayken ergen bir kızı tecavüzden kurtardı. "Kızı taciz eden çocukları gördüm. Üç kişilerdi. Arka sokakta kızı sürüklemeye başladılar. Üzerimde küçük bir tabanca vardı, silah taşımamız yasaktı ama bazen ben yanıma alırdım. Onları takip ettim. Biri üzerine çıktı. O anda parladım, tabancamı çıkararak kızı rahat bırakmalarını söyledim. Beni tabancayla gördükleri anda dehşete düştüler ve canlarına kıymamam için ağlamaya başladılar. Korkaklar gerçekten ağladı! Onları oracıkta vurmak istedim. Vurabilirdim de ama koşmalarını ve hiç durmamalarını söyledim. Kız hâlâ yerdeydi ve ağlıyordu. Silahımı bıraktım, ona zarar vermeyeceğimi anlaması için ellerimi havaya kaldırdım. ona, 'Ağlama artık tamam mı, gittiler bak. İyi misin?' gibi şeyler söyledim. Ağlayan bir kıza ne yapabileceğim konusunda hiçbir fikrim yoktu. 14-15 yaşlarındaydı. Evine götürdüm. Bana, 'Eğer bir ağabeyim olsaydı sana benzemesini çok isterdim' dedi, ben de espri yaparak 'Bana benzemesini hiç istemezsin, biraz vahşiyimdir' diye karşılık verdim. 'Senin gibi bir ağabeyle kendimi güvende hissederdim' dedi."