Newar halkından küçük kızlar Katmandu Vadisi’nde kutsal ilahlar olarak kabul görüyor.
Tokha Kumarisi dokuz yaşındaki Dangol daha bebekken yaşayan tanrıça olmuş. Kumarinin, gözlerinin içine bakan kişiyi doğrudan kutsal varlıkla ilişkiye geçirdiğine inanılıyor. Dini festivallerde, Kumari’nin alnı yaratıcı enerjinin simgesi olan kırmızı renge boyanıyor.
Altı yaşındaki Unika Vajracharya'nın Patan Kumarisi olarak ilk gününde ayakları bir sunu tepsisinde duruyor. Bir yılan tanrı ise başını koruyor.
Tanrıçalık mertebesine yükseldiği gün yere basarak kendini kirletmemeye dikkat eden Dangol, babası tarafından tahtırevana taşınıyor.
Kilagal Kumarisi iki yaşındaki Resuka tanrıça olabilir ama sonuçta o bir çocuk. Yemek yememeye direniyor. Resuka ile civarda yaşayan Katmandu kraliyet kumarisinin birbirlerini görürlerse ruhlarının bedenlerinden
ayrılacağına inanılıyor.
Okul kravatıyla kurallara uyum sağlayan dokuz yaşındaki Dangol hep kırmızı giymek zorunda. Bunun dışında sıradanbir öğrenci, ancak tek bir farkla: Öğretmenleri ve sınıf arkadaşları ona Küçük Kız Tanrıça diye hitap ediyor.
Unika, ailesinin oturma odasında erkek kardeşleri ile oynarken anne-babası onu kumari adayı olarak gösterip göstermeme konusunu tartışıyor.
Tüm diğer kumariler gibi Dangol'a da fastivalde özel bir makyaj yapılıyor. Ancak bu kutlamalarda kumarilerin deneyimlediği tek değişiklik değil.
Unika, Lagankhel'deki bir dükkanda tahtında otururken yardımcılarından biri kendisine ilahi güç verdiğini inanılan gümüş kolyeyi düzeltiyor.
Her yıl düzenlenen Indra Jatra Festivali sırasında 255 yıllık seyyar altın tapınakla başkente götürülen Katmandu Kumarisi Matina Şakya'nın etrafını hizmetliler, tantra din adamları ve diğer yardımcılar sarmış.
Devamını National Geographic Türkiye'nin Haziran sayısında veya iPad/iPhone/Android edisyonlarında okuyabilirsiniz.
