Derya Çelikkol: Tiyatroyu evden yapabildiğimizi görmek motivasyon oldu

 "ÇOĞU KİŞİ ŞU AN İŞSİZ"

Geçtiğimiz sene sanat yönetmenliği yaptığım Dragonfly filminin de Queensworld Film Festivali’nde online bir gösteriminin yapılması planlanıyor. Çok zor bir dönemden geçiyoruz ve etrafımdaki birçok kişinin vaktinin büyük bir bölümünü filmler ve diziler izleyerek geçirdiğini görüyorum. Malesef bu filmler ve dizileri gerçekleştiren çoğu kişi şu an işsiz ama yavaş yavaş evden çıkmadan yapılabilecek işler yaratılmaya başlıyor. Bu süreçte kişilerin gerçekten isteyince bir şekilde birbirleriyle sanat üzerinden bağlantı kurabileceklerini gördüm.

Kaç yıldır New York’tasınız? Oyunculuk serüveninde nasıl bir yol aldınız?

Dokuz senedir New York’ta yaşıyorum. 28 yaşındayım. Üsküdar Amerikan Lisesi’nden mezun olduktan sonra New York Üniversitesi Tisch Sanat Fakültesi’nde oyunculuk eğitimi alıp yüksek onur seviyesinde mezun oldum. Oyunculuk yapmak küçüklüğümden beri hep içimde olan bir dürtüydü. Ailemin de oyuncu olma kararımı desteklemesiyle Türkiye’de bazı kurslardan sonra Amerika’da oyunculuk eğitimi alıp çalışma imkanım oldu. Türkiye’de profesyonel bir projede yer almadım ama Türkiye’de bir film veya tiyatro projesi yapmak en büyük hayallerimden biri. New York’ta birçok off-Broadway oyununda sahne aldım. Pascal Rambert, John Jesurun ve Ege Maltepe gibi çok saygı ve hayranlık duyduğum yönetmenlerle çalışma imkanım oldu. Oynadığım oyunlar hep birbirlerinden çok farklı oldular. A Hyacinth in the Mountains oyununda Midilli Adası'nda bir mülteci kampında hamile bir Suriyeli kadından, Kafka’nın Metamorfoz kitabından esinlenerek yazılmış Instructions to Decode oyununda Gregor Samsa’ya, Margot Bordelon’un yönettiği Movers & Sons oyununda Rus bir nakliyatçıdan, Leni Riefenstahl’in hayatını konu alan Beauty Freak oyununda Nazi rejimine hizmet etmiş bir diplomat olan Hans-Heinrich Dieckhoff’a uzanan geniş bir karakter listesine sahip olma şansım oldu. Lionshead Film Festivali ve Adirondack Film Festivalleri’nde En iyi Oyuncu ödüllerine layık görüldüm. 2020 yılında sanat yönetmenliğini yaptığım The Journey filmi, New York Indie Theatre Film Festivali dahil beş farklı festivale kabul aldı.

Sadece tiyatro sahnesinde değilsiniz o zaman, sinema filmlerinde de oyunculuk yapıyorsunuz.

Film olarak da geniş bir karakter skalasına sahibim sanırım, New York’ta birkaç festivalde gösterilen Multiverse isimli filmde bir vampiri, ilk uzun metraj filmim olan Vestibule'da filmin comic relief'i olan memnuniyetsiz ve filmdeki tüm karakterlerin arkasından işler çeviren garson kızı ve ünlü komedyen Hanibbal Buress’in yapımcılığını üstlendiği Unrequited web dizisinde romantik bir Fransız kadını canlandırdım. Bu web dizisi için Fransız aksanı yaptığım bir audition videosu göndermiştim yönetmene, sonra gerçek hayatta tanışıp Fransız olmadığımı öğrenince şok olmuştu, çekimlerde bile sürekli “Fransız olmadığına inanamıyorum” diyordu, bu olay da benim Fransızca öğrenme kararı almama vesile oldu. Oynadığım karakterlerden en sevdiğim, Daria the Great filmindeki halkın süperkahramanı şeklinde insanlara onlar farketmeden iyilikler yapan Daria karakteri. Bu rolle Lionshead Film Festivali’nde En iyi kadın oyuncu ödülü, Adirondack Film Festivali’nde de Audience Choice Award almıştım.

Geleceğe dair hayalleriniz nelerdir?

Son zamanlarda oyuncu olarak New York tiyatrosunun Avrupa’lı tiyatro grupları kadar cesur ve yenilikçi olamadığını hissediyorum. Daha heyecan verici ve tutkulu olduğum işlerde çalışmak istiyorum. Bunun için belki de kendi işlerimi yaratmaya dönebilirim tekrar. Son zamanlarda kadınların daha önce hiç bahsedilmeyen sorunları, hayalleri ve mutluluklarıyla ilgili hikayeler filmlere ve oyunlara konu oluyor ve bu tarz işler benim çok ilgimi çekiyor. Kadınların duyulduklarını ve önemli olduklarını hissettiren filmlerde ve oyunlarda oynamak istiyorum. Türkiye’de bir film veya tiyatro projesi yapmayı çok isterim, fakat bunun dışında yakın gelecekte oyunculuğa ve sanat yönetmenliğine New York’da devam edeceğim gibi görünüyor.