Tam yıldız olacaktı Ba!

Dikkat çekici olan öncelikle sertlik dozuydu. Özellikle Sneijder üzerinde büyük bir baskı oluşturdu Fenerbahçe orta sahası. Onu oyuna sokmadılar. Bu zaman zaman sertlik sınırını zorlar nitelikteydi. Mutlak kademeli, mutlak hamleli bir markajla Galatasaray’ın beyni üzerine oynadılar. Bu sadece onu değil bağlılarını da etkiledi. Selçuk ve Bilal’i... Galatasaray’ın Melo sonrası yumuşak orta sahasının silahı pas yapmak. Buna kendi birinci bölgelerinde 70 dakika hiç izin vermediler.

FENER YORULUNCA PLAN İŞLEDİ

Bunu yapmak için standart bir organizasyona sahip değillerdi. Bu yüzden daha çok ekstra güç harcadılar. Doğal olarak da 70’ten sonra yoruldular. Bir orta saha organizasyonu olmadığı içinde topu ve oyunu rakibe teslim ettiler. Galatasaray ise aynı. Oturmuş sistemini oynamaya çalışıyor. Tek bir planları var. Benfica karşısında da işlemiş bir oyun bu. Orta sahalarına baskı yiyince işlemeyen oyun, Fenerbahçe yorulunca anında, ezberden tıkır tıkır işlemeye başladı. Fenerbahçe ilk yarıda harcadığı enerjiyi, Kayseri ve Ajax maçları toplamında harcamamıştır. Galatasaray her maçta 90 dakika aynı şeyi çeşitli kalitelerde, rakibin durumuna göre oynayabiliyor.

BU SAVUNMAYA KARŞI

Şöyle düşünün; Galatasaray’ın 2 stoperi sarı kartlı. İki beki de Olcan ve Sabri gibi savunmada yerleşme sorunları olan oyuncular. Ve skor almak için risk alıyorlar. Markoviç, Gökhan, Nani ve Caner gibi bindirmeciler var. İkinci yarıda skoru almak için başlamaz mısınız böyle bir oyunda? Başlayamadı Fenerbahçe. Zaten gücü yokken böyle bir ilk yarı üzerine olmadı. Sadece bir oyuncu ekstra zinde durdu o da son gün gelen Markoviç. Kondisyon önemlidir.

ORGANİZASYON TURNUSOLU

Bir takımın ne kadar organize olduğunu iki işaretle bulabilirsiniz. Birincisi duran toplardaki duruş. Hücum ve savunmada. Fenerbahçe duran toplardan (korner-serbest vuruş) uzun boylu bir takım olmasına rağmen zor pozisyon buluyor. Olcan’a da kafa golü attırıyor. Ba maçın yıldızlarından bir olacakken Souza’yla birlikte uyuyarak bu sorunun altını çizdi. İkincisi ise kontrataklar. Tamamen risk almış bir rakibe karşı bu kadar hızlı oyuncuya sahip olmsına rağmen doğru ve hızlı üç pas yapamadılar. Bu oyuncuların beceriksizliğinden değil, şablonların belirgin olmayışından.

OFSAYT MI?

Gökhan’ın pasında Van Persie önde. Pozisyonu ilk seyrettiğimde ofsayt dedim ben de. Ta ki kale arkası çekimini görene kadar. Hollandalı 1 metre kadar Muslera’dan uzak (son adamın arkasında ve ofsayt olmasına rağmen) Buradaki sorun her sene kendisi olmasa da yorumu değişen bu kuralda. Sonuç itibarıyla ofsayt diyene itiraz etmem. Değil diyene de yukarıdakileri söyler çok uzatmam.

MARKOVIC HAM

Gücü Galatasaray standardında olan tek adam Markoviç. Zaten 2. yarıdaki çok az sayıdaki kontraların kaynağı da bitiricisi de o. Herhangi bir güç sorunu yok. Ve fakat oyunu hala çok ham. Bu süratte bir adam beklenmedik olanı yapabildiği zaman farklılaşır ve durdurması zordur. O en azından şimdilik hep tahmin edileni yapıyor. Tahmin edilen pas, tahmin edilen yere koşu, tahmin edilebilen şut. Bu durumdaki bir savunmaya karşı çok daha hırpalıyıcı olabilirdi. Rıdvan Hoca ondan bir çeşit ‘Mini-Me’ diye bahsediyor. Kendisine haksızlık ediyor. En azından şimdilik.

SNEIJDER-MUSLERA-CHEDJOU

Markoviç’in şutu dışında zorlayıcı bir pozisyon olmasa da topu oyuna sokuşundaki akıl bile özel. Bunca sert prese karşı sahada kalmayı tercih edip asisti yapan, son 15 dakikaya hükmeden Sneijder belki ondan da özel. Sarı kartlı olmasına rağmen savunmasını ayakta tutan Chedjou en özel. Bu 3 yabancı oyuncu gibi 5 oyuncu bulabilen Avrupa’yı sallar. (Kaynak: Fanatik)