Woodstock başlıyor

Müzik, bu istekleri aynı potada eriten önemli bir unsurdu. O zamanlar 24 yaşında genç bir menajer olan Michael Lang’in aklına parlak bir fikir geldi ve arkadaşlarıyla beraber tarihe geçecek festivali hayata geçirdiler. Lang'in bu günlerde idrak ettiğimiz 40. yıldönümünde bu festivali tekrar düzenleme fikri, sponsor bulamaması ve mali kriz sebebiyle iptal olsa da aradan geçen onca yıla rağmen Woodstock hala düzenlenmiş en büyük müzik festivali olma ünvanını koruyor.

Lang’in ilk fikri, birçok rock yıldızının ikamet ettiği Woodstock kasabasına bir stüdyo kurmaktı. Fakat Lang açık hava konserinin daha karlı bir fikir olduğunu anladı ve arkadaşlarıyla Woodstock'ta bir arsa kiraladı.

Her şey mükemmel gözüküyordu fakat belediye meclisi, festivalin başlamasına 2 ay kala konser iznini iptal etti. Aslında bu istenilen türden bir reklam fırsatı oldu ve Woodstock gerçekleşinceye kadar mahkeme haberleri manşetlerden inmedi. Yapımcılar köşeye sıkışmıştı ve yardıma Max Yasgur adlı Yahudi bir çiftçinin arazisi yetişti.

Afiş dahil tüm hazırlıklar önceden yapıldığı için festivalin ismini değiştirmek mümkün değildi. Festival, Woodstock'ta değil Bentley kasabasında bir çiftçinin arazisinde yapılacaktı. Afiş ise eski afişi tasarlayan kişinin kızının ev ödevinden esinlenilerek, gitarın ucuna konmuş beyaz bir kuş olarak değiştirildi. Festival yaklaşırken zamanın solcu partisi ‘Yippiler’ festival alanını kurma ve ‘hippi korumalar’ olma görevini üstlendi.

Tarih 15 Ağustos'u gösterdiğinde festival alanı dolmaya başlamıştı ve Lang’in 50 bin kişi olarak öngördüğü katılım 150 bini bulmuştu. Tanesi 18 dolardan satılan biletler tükenmişti. Uzunluğu 35 kilometreyi bulan kuyruk, gelenleri yolundan döndürmedi. Bu kadar çok insana bilet kesmenin imkansız olduğunu farkeden Lang, bir süre sonra çitleri kaldırarak, hiçkimseden bilet parası almadı. İçeri girenlerin sayısı 500 bini buldu ve bu özgürlük şenliğine dönüştü.

50'lilerin azınlıkta kalan 'beat' neslinin çocukları ‘hippiler’ çoğunluğu oluşturuyordu ve bu kasabadan dünyaya barış çığlıkarını haykırdılar. Dünya ve müzik tarihi için bir ilk gerçekleşmiş ve ilk defa bu kadar çok insan tek bir amaç için bir araya gelmişti. Amaç müzik olsa da verilen mesajlar aynıydı: Gerçekten özgür bir dünya...

Kendilerine dayatılanlardan şikayetçi olan insanlar bir araya gelip dünyaya alternatif bir bilinç daha olduğunu göstermek istediler. İnsanlar birinci günün akşamında başlayan yağmura aldırmadan olabilecekleri en 'özgür' ve 'kurtalımış bölge'de gönüllerince eğlendiler.

15-18 Ağustos 1969'da gerçekleşen festivale, efsaneleşmiş birçok sanatçı katıldı. Festivalde sahne alan sanatçılar arasında Jimi Hendrix, Joan Baez, Carlos Santana, Janis Joplin, The Who, Jefferson Airplane ve Joe Cocker vardı.

''TAM 6 SEFER SAHNEDEN İNDİM''
İlk sahne alan Richie Havens, o gün ile ilgili şunları söyledi: ''Aslında Woodstock diye bir şey olamayacaktı, çünkü hiçbirimiz oraya gidemeyecektik. Alana yedi mil ötede bir otele yerleşmiştik. Yol tıkalıydı, karadan ulaşmamıza imkan yoktu. Organizatörler ortalıkta deli gibi koşuşturuyorlardı. Sonuçta dandik bir helikopter kiraladılar, bizi içine tıkıştırdılar, iki de konga davul... Bir renk denizinin üzerinden geçerek -80 bin kişinin geleceği düşünülüyordu, 850 bin kişi gelmişti- sahneye indik. Harikuladeydi. Gözüme ilk çarpan görüntü şuydu: Tim Hardin sahnenin altında oturmuş gitar çalıyordu. Organizatörler, bir saatten fazla onu sahneye çıkmaya ikna etmeye çalıştılar. Tim, nuh diyor, peygamber demiyordu. Bu sefer bana yalvarmaya başladılar, lütfen Richie, hadi Richie.. Ve kendimi sahnede buldum. İki saat kırkbeş dakika kaldım. Çünkü sahneye çıkacak başka kimse yoktu. Tam altı sefer sahneden indim, altı seferinde de beni sahneye geri gönderdiler. Harika bir olaydı."

''ROKFOR PEYNİRİYLE BİR NEVİ SOHBET EDİYORDUM''
Jefferson Airplane vokali Paul Kanter ise şunları söyledi: ''Şafak sökerken çıkabildik. Hani dedeler anlatır ya, 'biz okula gitmek için on kilometre yürürdük' diye, tam öyle bir şey. Hiç şikayetçi değildik. Herkes eğleniyordu. Evet, yeterli yiyecek. tuvalet vs. yoktu. Ne gam. Normal bir hippi dozu LSD almıştım. Sahne arkasında yemek için bulabildiklerim bir tabak rokfor peyniri ve 12 adet üzümdü. Hiç canlı bir rokfor peyniri gördünüz mü? Rokfor peyniriyle bir nevi sohbet ediyordum; ayaklarım sanki toprağa kök salmıştı. Milim kıpırdamıyordum. Sahne menejerleri, 'Biraz hareket etmeniz lazım' dediklerinde, 'Kusura bakmayın' dedim, 'Mümkünatı yok.'"

Son olarak sahneye çıkan Jimi Hendrix ise konserden sonra bir radyo istasyonuna verdiği mülakatta şöyle demişti: "Woodstock’ın barışçıllığını ve çok, çok, çok iyi müziğini sevdim. İyi müzikten kastım hakiki müzik. Çok uzun zamandır hasretle bu müziği bekleyen insanlar vardı. İnsanlar çamurda yattılar, yağmurda ıslandılar, şuna buna maruz kaldılar, ama neticede galip geldiler. Bence başarılı bir festivaldi... İnsanlar sokak çetelerinden, militan gruplardan, Başkan’ın palavralarından usandılar... Başka türlü bir şey, başka bir yön, başka bir istikamet arıyorlar. Ve doğru kulvarda koştuklarını, doğru şarkıyı söylediklerini biliyorlar... Fakat, nereden çıktı bu insanlar?"

ÜÇ ÖLÜM İKİ DOĞUM
500 bin kişinin katıldığı festivalde tek üzücü şey ise festival sırasında üç kişinin ölmesi oldu. Bir kişi aşırı dozda eroinden, bir kişi apandisit patlamasından, diğeri de traktör altında kalarak hayatını kaybetti. Bunun yanı sıra festivalde iki de doğum oldu.

Festivalde sırasıyla sahneye çıkan isimler şöyleydi:
1.gün
Richie Havens
Sweetwater
Bert Sommer 
Tim Hardin
Ravi Shankar
Melanie
Arlo Guthrie
Joan Baez

2. Gün
Quill
Country Joe McDonald
John B. Sebastian
Keef Hartley Band 
Santana
Incredible String Band
Canned Heat
Grateful Dead
Leslie West & Mountain
Creedence Clearwater Revival
Janis Joplin
Sly & The Family Stone 
The Who
Jefferson Airplane

3.Gün
Joe Cocker
Country Joe & The Fish
Ten Years After
Johnny Winter
Blood Sweat And Tears Crosby
Stills, Nash & Young
Paul Butterfield Blues Band
Sha Na Na
Jimi Hendrix