Dünya Gıda Örgütü FAO, 2011 yılı Dünya Gıda Günü’nün sloganını “Gıda Fiyatları: Krizden İstikrara” olarak belirlemişti. TEMA Vakfı üyeleri, "kaybedilen, kirletilen, sömürülen toprak ve su varlığımız, bu istikrarın yakın zamanda sağlanmasının imkânsız olduğunu göstermektedir. Binyıl Kalkınma Hedefleri, 2015’te dünyadaki aç nüfus oranını yarı yarıya düşürme amacındadır." diyor ve devam ediyorlar... Ancak bu hedefe yaklaşılsa bile 600 milyon insan açlık çekmeye devam edecektir. Öte yandan tüm bu çabalara rağmen Dünyada açlık sınırı altında yaşayan insan sayısı 1970 yılından beri değişmemiştir. Yaklaşık 1 milyar insan halen açlık sınırının altında yaşamaktadır.
Türkiye, gıda güvenliği konusunda büyük sıkıntı çekmektedir. Artık kendi kendine yeten bir ülke konumunda değildir. Erozyon, ormansızlaşma, aşırı suni gübre kullanımı, yanlış sulama gibi insan kaynaklı faaliyetlerle topraklarımız verim gücünü kaybederek çoraklaşmaktadır.
TEMA’ya göre; yaşamın sürdürülebilmesinin belirleyici temel koşulu yeterli ve güvenilir gıdaya erişmektir. Gıda Güvenliğini sağlamanın tek koşulu da “Toprak ve Su” varlıklarını korumaktır. DPT tarafından son yıllarda gerçekleştirilen bir araştırmaya göre, toplumumuzun protein tüketiminin %55’i ve kalori tüketiminin %52’si tahıl ürünlerinden karşılanmaktadır. Yıllık buğday üretimimiz yaklaşık 20 milyon tondur ve bu üretimin 15 milyon tonu insan gıdası olarak tüketilmektedir. Kısacası toplumumuz büyük ölçüde ekmekle beslenmektedir.
Nüfus artışı bu yönde devam eder ve buğday üretiminde verim artışı sağlanamazsa, Türkiye 2020 yılında buğday ithalatını arttırmak zorunda kalabilecektir. Birçok ülke buğday ihtiyacını ithalat yoluyla karşıladığı için kaynak olsa da buğday satın alınması mümkün olamayabilir. Türkiye’nin tarıma açacağı yeni arazisi de kalmadığına göre, tek çözüm toprak ve su varlığına koruyucu bir anlayışla yaklaşarak buğday üretimimizin arttırılmasıdır.
Türkiye, gıda güvenliği konusunda büyük sıkıntı çekmektedir. Artık kendi kendine yeten bir ülke konumunda değildir. Erozyon, ormansızlaşma, aşırı suni gübre kullanımı, yanlış sulama gibi insan kaynaklı faaliyetlerle topraklarımız verim gücünü kaybederek çoraklaşmaktadır.
TEMA’ya göre; yaşamın sürdürülebilmesinin belirleyici temel koşulu yeterli ve güvenilir gıdaya erişmektir. Gıda Güvenliğini sağlamanın tek koşulu da “Toprak ve Su” varlıklarını korumaktır. DPT tarafından son yıllarda gerçekleştirilen bir araştırmaya göre, toplumumuzun protein tüketiminin %55’i ve kalori tüketiminin %52’si tahıl ürünlerinden karşılanmaktadır. Yıllık buğday üretimimiz yaklaşık 20 milyon tondur ve bu üretimin 15 milyon tonu insan gıdası olarak tüketilmektedir. Kısacası toplumumuz büyük ölçüde ekmekle beslenmektedir.
Nüfus artışı bu yönde devam eder ve buğday üretiminde verim artışı sağlanamazsa, Türkiye 2020 yılında buğday ithalatını arttırmak zorunda kalabilecektir. Birçok ülke buğday ihtiyacını ithalat yoluyla karşıladığı için kaynak olsa da buğday satın alınması mümkün olamayabilir. Türkiye’nin tarıma açacağı yeni arazisi de kalmadığına göre, tek çözüm toprak ve su varlığına koruyucu bir anlayışla yaklaşarak buğday üretimimizin arttırılmasıdır.