Türk futbol seyircisinin ve sayın Başbakanımız'ın sevdiği şarkıdır, "Beraber yürüdük biz bu yollarda, beraber ıslandık biz bu yağmurda". Tabii Wimbledon'a giden tenisseverler, Türkçe bilseler bu şarkıyı ağızlarından düşürmezlerdi. Yıllardır bir türlü bitemeyen maçların eziyetini de çekmiştir bu insanlar. Ada'nın nemli atmosferi, turnuva var diye değişmez. Bu yüzden de yağmur demek Wimbledon demek, Wimbledon demek yağmur demekti.
Bu yıldan itibaren en azından Merkez Kort'a yolu düşenler ıslanmayacak. Çatı var artık. Havanın kararması da problem olmayacak. Öyle, "Uzatayım da iş yarına kalsın" yok. Kremalı çileklerini keyifle kaşıklayacak korta gelenler.
Wimbledon'ın Grand Slam'ler içindeki yer çok başkadır. Zaten yıl içinde az çim turnuvasına katılan tenisçiler için bir elmastır Wimbledon şampiyonluğu. Björn Borg'dan Martina Navratilova'ya, Steffi Graf'tan Pete Sampras'a Wimbledon'ın özel uzmanları vardır. Bir de tersi. Ivan Lendl, modern tenisin en uzun süre 1 numarada kalan adamlarından biridir. Günümüzde özellikle kadınlarda Grand Slam kazanmadan 1 numara olanlar görünebiliyor. O zaman öyle değil. Lendl, önüne geleni yenip Grand Slam şampiyonlukları kazanıyor ama Wimbledon'a gelince ı-ıh.
1987'de Avustralyalı Pat Cash'i yeneceğine herkes emin. Lendl bu kez başaracak. Olmuyor olmuyor. Set bile alamıyor Çek. Gözü açık bırakıyor tenisi efsane.
Hırvat Goran Ivaniseviç, finalde kaybede kaybede 2001'e geldi. Avustrayalı Pat Rafter'ı yenemezse bu işi bırakacaktı sinirden. O yıl yağmur yine çılgın yüzünü göstermiş final maçı Pazartesi gününe kalmıştı. Formula 1'in kısa boylu ama uzun ve geniş cüzdanlı patronu Bernie Ecclestone bile Hırvat asıllı eşiyle Goran'ı desteklemeye gelmişti. Saatlerce süren maçın sonunda Ivaniseviç nihayet kazanınca gözünden de yaşlar indi.
Bu kadar önemli işte Wimbledon'ı kazanmak. Bir tenisçinin kariyerinde Wimbledon şampiyonluğu yoksa CV'si eksik demektir.
- Etiketler :
- Haberler
