YÖK Başkanı Yusuf Ziya Özcan, öğrenci sayısı 40 binin üzerinde olan üniversitelerin yeniden yapılandırılacağını ve bunun için de 1970’li yıllarda Fransız Sorbonne Üniversitesi’nin bölünmesini getiren Fransız reformu temel alınarak yapılacağını açıkladı.
Model alınan Fransız üniversite reformu kendisine üç temel amaç koydu:
Eğitimin olabildiğince küçük öğrenci gruplarına verilmesi, kürsü sisteminin yerini departmanlara dayalı yeni bir sistemin alması ve enstitülerin disiplinlerarası eğitimi mümkün kılan kendi yönetim organizasyonlarına sahip olması...
KONTROL EDİLEBİLİR ÜNİVERSİTE
1968 öğrenci olaylarının etkilerinin derinden hissedildiği bir dönemde gündeme alınan reformların temel gerekçelerinden biri, üniversitelerin daha kolay kontrol edilebilmesiydi. Bu amaçla üniversitenin yönetimi akademisyenlerin, idari personelin ve öğrencilerin ayrı ayrı oluşturduğu parçalı kurullar arasında bölündü. Sonuç olarak dekanın ve akademik kadronun önceden sahip olduğu yetkilerin bir bölümü, akademik kadro dışındaki üniversite personeline geçti.
KENDİNE YETEN ÜNİVERSİTE
Reformu yüksek öğretimin yapısında da önemli değişiklikleri de beraberinde getirdi. Daha önceki sistemde tüm Fransız üniversiteleri tıp, eczacılık, hukuk, edebiyat ve pozitif bilimler dallarındaki fakültelere ayrılmıştı. Yeni sistemde fakültelerin yerini daha özerk ve disiplinlerarası eğitimi temel alan URF (Eğitim ve Araştırma Birimi – Unites d’enseignement et de recherche) adlı yeni birimler aldı.
Bazı temel bilimlerde, devlet merkezli koordinasyon sürdürülse de genelde URF’ler kendi eğitim ve araştırma etkinliklerini oluşturmaları konusunda teşvik edildiler.
Araştırmalarda daha fazla esneklik kazanan URF’ler, özel sektörle daha rahat ve geniş işbirliği yapabilme olanağı buldu. Bu da üniversitelerin kendi bütçelerini oluşturabilmelerini sağladı.
Mayıs 1968'de Sorbonne'da bir anfi öğrencilerin işgali altında
68 SONRASI BÖLÜNDÜ
Öğrenci ve gençlik hareketlerinin merkezi olan Sorbonne Üniversitesi’nin bölünmesi Mayıs 1968’de yaşanan olaylardan hemen sonra gerçekleşmişti.
De Gaulle hükümetinin Eğitim Bakanı Edgar Faure’nin hazırladığı reform Kasım 1968’de kabul edildi. 1970 yılında bu reformun sonucu olarak , 1257’den itibaren tek bir yapı olan Sorbonne Üniversitesi 13’e bölündü.
Geçmişi 12. yüzyüzyıla dayanan Paris Üniversitesi, 1257’den beri Sorbonne Üniversitesi adıyla anılıyordu. 1970’de bölündüğünde ortaya çıkan 13 üniversiteden dördünün adında yine Sorbonne unvanı kullanıldı.
Sorbonne Üniversitesi’nin bölünmesiyle oluşan üniversiteler şunlar:
• Panteon-Sorbonne Üniversitesi (Paris I)
• Panteon-Assas Üniversitesi (Paris II)
• Yeni Sorbonne Üniversitesi (Paris III)
• Paris-Sorbonne Üniversitesi (Paris IV)
• Rene Descartes Üniversitesi / Sorbonne Sosyal Bilimler Fakültesi (Paris V)
• Pierre ve Marie Curie Üniversitesi (Paris VI)
• Denis Diderot Üniversitesi (Paris VII)
• Vincennes Üniversitesi (Paris VIII)
• Paris Dauphine Üniversitesi (Paris IX)
• Nanterre Üniversitesi (Paris X)
• Güney Paris Üniversitesi (Paris XI)
• Val-de-marne Üniversitesi (Paris XII)
• Kuzey Paris Üniversitesi (Paris XIII)
Bugün Sorbonne Üniveristesi dendiğinde, genellikle tarihi üniversite binasını da içeren Sorbonne Meydanı'nı bünyesinde barındıran Paris-Sorbonne Üniversitesi anlaşılıyor.
- Etiketler :
- Haberler
