Köpekbalığı derisi, dişlerle aynı malzemedenyapılmış ve insan gözünün neredeyse ayırt edemeyeceği kadar küçük ve esnek pullarla kaplı. Alabama Üniversitesi’nden uzay mühendisi Amy Lang’e göre bu pullu giysi balığa bir zırh olmanın yanında akıcı bir hareket kabiliyeti de kazandırıyor.
Daha önceki çalışmalar köpekbalığının bu pulları gerektiğinde kabartarak sürat kazandığını ve iyi bir av için daha hızlı manevra yapabildiğini söylüyordu. Fakat Lang, yakın geçmişte yapılan bir deney sonucuna göre köpekbalıklarının tendonlarla sıkıca deriye bağlanmış olan pullarını aktif bir şekilde hareket ettiremediklerine dikkat çekiyor. Bunun yerine hayvanın çevresinde akmakta olan suyun köpekbalığının aerodinamik vücudundan koparken pulların kendiliğinden kabardığını belirtiyor. Sonrasındaysa pullar vücuda yeniden yapışırken, suyun hızlanmakta olan balık üzerindeki sürtünme etkisini en aza indiriyor.
Lang golf topu üzerinde yer alan minik çukurları örnek vererek açıklıyor, “Top üzerinde hareket etmekte olan akımı göz önünüze getirin. Top havada yol alırken arkasında küçük girdaplar oluşacaktır. Fakat bu küçük çukurlar sayesinde bu girdaplar en aza indirgenir. Köpekbalığı derisinde meydana gelen şeyin de buna benzediğini düşünüyoruz.”
Lang, büyük beyaz köpekbalığının yakın akrabası olan Mako köpekbalıkları üzerinde çalışmış. Bu canlıların sudan 12 metre kadar sıçrayabildikleri biliniyor. Laboratuvar gözlemleri ve bilgisayar modellerinin karşılaştırarak ekip Mako köpekbalıklarının vücutlarında dizilmiş olan pulların farklı büyüklük ve esnekliğe sahip olduklarını görmüşler. Buna göre en sivri, konik ve hareketli pulların yüzgeçlerin arkasında ve vücudun yanlarında olduğu tespit edilmiş. Suyun akan suyun vücuttan ayrıldığı ve en fazla sürtünem yarattığı bu bölgelerdeki pulların deriden 60 derece yukarı kabarabildikleri de bulgular arasında yer alıyor.
Lang, köpekbalıklarının 400 milyon yıllık evrim yolculuklarında geliştirdikleri sürat ve gücün, sürtünmeye maruz kalan uçak gibi araçların daha verimli tasarımına yardımcı olacağını düşünüyor.
Özgün makaleye ulaşmak için tıklayın.
Daha önceki çalışmalar köpekbalığının bu pulları gerektiğinde kabartarak sürat kazandığını ve iyi bir av için daha hızlı manevra yapabildiğini söylüyordu. Fakat Lang, yakın geçmişte yapılan bir deney sonucuna göre köpekbalıklarının tendonlarla sıkıca deriye bağlanmış olan pullarını aktif bir şekilde hareket ettiremediklerine dikkat çekiyor. Bunun yerine hayvanın çevresinde akmakta olan suyun köpekbalığının aerodinamik vücudundan koparken pulların kendiliğinden kabardığını belirtiyor. Sonrasındaysa pullar vücuda yeniden yapışırken, suyun hızlanmakta olan balık üzerindeki sürtünme etkisini en aza indiriyor.
Lang golf topu üzerinde yer alan minik çukurları örnek vererek açıklıyor, “Top üzerinde hareket etmekte olan akımı göz önünüze getirin. Top havada yol alırken arkasında küçük girdaplar oluşacaktır. Fakat bu küçük çukurlar sayesinde bu girdaplar en aza indirgenir. Köpekbalığı derisinde meydana gelen şeyin de buna benzediğini düşünüyoruz.”
Lang, büyük beyaz köpekbalığının yakın akrabası olan Mako köpekbalıkları üzerinde çalışmış. Bu canlıların sudan 12 metre kadar sıçrayabildikleri biliniyor. Laboratuvar gözlemleri ve bilgisayar modellerinin karşılaştırarak ekip Mako köpekbalıklarının vücutlarında dizilmiş olan pulların farklı büyüklük ve esnekliğe sahip olduklarını görmüşler. Buna göre en sivri, konik ve hareketli pulların yüzgeçlerin arkasında ve vücudun yanlarında olduğu tespit edilmiş. Suyun akan suyun vücuttan ayrıldığı ve en fazla sürtünem yarattığı bu bölgelerdeki pulların deriden 60 derece yukarı kabarabildikleri de bulgular arasında yer alıyor.
Lang, köpekbalıklarının 400 milyon yıllık evrim yolculuklarında geliştirdikleri sürat ve gücün, sürtünmeye maruz kalan uçak gibi araçların daha verimli tasarımına yardımcı olacağını düşünüyor.
Özgün makaleye ulaşmak için tıklayın.