Oregon Sağlık ve Bilim Üniversitesi’nden araştırmacıların, 51 klinikte tedavi gören farklı safhalardaki 400 Alzheimer hastası üzerinde yürüttükleri çalışmada, bir omega-3 yağ asidi olan DHA’nın (dokozahekzaenoik asit), hastalığın ilerleyişi üzerinde herhangi olumlu bir etkisi olmadı.
Deney öncesinde tüm hastalar Alzheimer’in ilerleyişine yönelik göstergeler olan anlama yetileri konusunda test edildiler ve beyin hacimleri ölçüldü. Sonrasında iki gruba ayrıldılar. İlk gruba ait hastalara günlük 2 gram DHA verilirken, diğeri kontrol grubu olarak değerlendirildi.
18 ay süren deneme sonunda, anlama yetileri ve beyin hacimleri tekrar değerlendirildi. Sonuçlar iki grup arasında her iki parametreye bağlı belirgin bir fark ortaya koymadı. Önceki benzer çalışmalarla çelişen sonuçlar çözülmesi gereken bir bilmece sunuyor.
Araştırmacılar, DHA’nın ancak hastalığın çok erken aşamalarında alınmaya başlanması halinde yarar sağlayabileceği şeklinde yorum getiriyorlar. Yeni Galler Üniversitesi’nden Prof. Henry Brodaty, sonuçlara ilişkin olarak genetik faktörlere dikkat çekiyor. Brodaty, apolipoprotein-E olarak adlandırılan genin, Alzheimer için önemli bir risk faktörü oluşturduğunu söylüyor. E2, E3 ve E4 varyasyonlarına sahip olan genin E4 tipini taşıyanlarda hastalık genellikle çok erken dönemde atağa geçiyor.
Oregon’daki araştırmacılar da E4 tipini taşıyan hastaları analizlerin dışında bıraktıklarında sonuçların olumlu yönde değiştiğini ve hastalığın ilerleyişinde DHA’ya bağlı bir yavaşlama olduğunu görmüşler. Fakat bu sonucun kesin olarak kabul edilmesi için testlerin tekrarlanması gerektiğinin altını çiziyorlar.
Deney öncesinde tüm hastalar Alzheimer’in ilerleyişine yönelik göstergeler olan anlama yetileri konusunda test edildiler ve beyin hacimleri ölçüldü. Sonrasında iki gruba ayrıldılar. İlk gruba ait hastalara günlük 2 gram DHA verilirken, diğeri kontrol grubu olarak değerlendirildi.
18 ay süren deneme sonunda, anlama yetileri ve beyin hacimleri tekrar değerlendirildi. Sonuçlar iki grup arasında her iki parametreye bağlı belirgin bir fark ortaya koymadı. Önceki benzer çalışmalarla çelişen sonuçlar çözülmesi gereken bir bilmece sunuyor.
Araştırmacılar, DHA’nın ancak hastalığın çok erken aşamalarında alınmaya başlanması halinde yarar sağlayabileceği şeklinde yorum getiriyorlar. Yeni Galler Üniversitesi’nden Prof. Henry Brodaty, sonuçlara ilişkin olarak genetik faktörlere dikkat çekiyor. Brodaty, apolipoprotein-E olarak adlandırılan genin, Alzheimer için önemli bir risk faktörü oluşturduğunu söylüyor. E2, E3 ve E4 varyasyonlarına sahip olan genin E4 tipini taşıyanlarda hastalık genellikle çok erken dönemde atağa geçiyor.
Oregon’daki araştırmacılar da E4 tipini taşıyan hastaları analizlerin dışında bıraktıklarında sonuçların olumlu yönde değiştiğini ve hastalığın ilerleyişinde DHA’ya bağlı bir yavaşlama olduğunu görmüşler. Fakat bu sonucun kesin olarak kabul edilmesi için testlerin tekrarlanması gerektiğinin altını çiziyorlar.