Yıllardır akciğer kanseri ile mücadele eden Szymborska’nın, son günlerine kadar şiir yazdığı belirtiliyor. Wislawa Szymborska, 1996 yılında Nobel edebiyat ödülüne layık görülmüştü. Nobel Komitesi’nin “Şiirin Mozart’ı” olarak nitelendirdiği Szymborska’nın şiirlerini, insanlığa dair gerçekliği tarih çerçevesinde ironik ve hassas bir biçimde aydınlığa kavuşturduğu gerekçesiyle ödüllendirdi. Szymborska, aşk, ölüm ve geçmiş gibi karmaşık konuları, basit objeler ve sıradan resimlerle tasvir etmesiyle tanınıyor.
1923 yılında Polonya’nın batısındaki bir köyde dünyaya gelen Wislawa Szymborska, sekiz yaşında ailesi ile birlikte taşındığı Krakau’dan ayrılmadı. Szymborska, 1939 yılında Naziler Krakau’yu ele geçirdiğinde Yahudilerin toplama kampına gönderilmelerini engellemek için demiryollarında işçi olarak çalışmaya başladı.
'ŞİİR SUSKUNLUKTA DOĞAR'
Çalışırken gizli gizli üniversiteye giden Polonyalı şair Szymborska, savaştan sonra sosyoloji ve edebiyat eğitimi aldı ama üniversiteyi bitiremedi. Szymborska’nın, ilk şiirlerinde sosyalizmin etkisi görülür. Daha sonra sosyalizmden duyduğu hayal kırıklığını dile getirmekten çekinmeyen Szymborska, kamuoyundan uzak yaşamasını seyrek verdiği bir röportajda, “ben kültürel bir kurum değilim. Kendimi sürekli gösteremem. Sabah sekizden akşam ona kadar konuş, konuş, konuş… Susmak için zamana ihtiyacım var. Çünkü şiir suskunlukta doğar” sözleriyle gerekçelendirdi.
1923 yılında Polonya’nın batısındaki bir köyde dünyaya gelen Wislawa Szymborska, sekiz yaşında ailesi ile birlikte taşındığı Krakau’dan ayrılmadı. Szymborska, 1939 yılında Naziler Krakau’yu ele geçirdiğinde Yahudilerin toplama kampına gönderilmelerini engellemek için demiryollarında işçi olarak çalışmaya başladı.
'ŞİİR SUSKUNLUKTA DOĞAR'
Çalışırken gizli gizli üniversiteye giden Polonyalı şair Szymborska, savaştan sonra sosyoloji ve edebiyat eğitimi aldı ama üniversiteyi bitiremedi. Szymborska’nın, ilk şiirlerinde sosyalizmin etkisi görülür. Daha sonra sosyalizmden duyduğu hayal kırıklığını dile getirmekten çekinmeyen Szymborska, kamuoyundan uzak yaşamasını seyrek verdiği bir röportajda, “ben kültürel bir kurum değilim. Kendimi sürekli gösteremem. Sabah sekizden akşam ona kadar konuş, konuş, konuş… Susmak için zamana ihtiyacım var. Çünkü şiir suskunlukta doğar” sözleriyle gerekçelendirdi.