Yossi Melman imzalı yorum "Askeri sansürün felsefesi, İsrailli gazetecilerin, ülkenin savunma yönetiminin resmi sözcüsü olmaları gerektiği yönünde. Peki ama dünyanın geri kalanı da böyle mi düşünüyor?" sorusuyla başlıyor.
Mossad'ın istihdam ettiği ajan sayısı ve yıllık bütçesine dair hayal ürünü rakamlar sunan yazıda, "eğer bu rakamlar doğru olsaydı bu yazı askeri sansüre takılacaktı" deniyor. Ancak aynı rakamların yabancı basında yayınlanması halinde, doğru olup olmadıklarına bakılmaksızın, "yabancı kaynaklara göre" ibaresiyle sunulmaları şartıyla sansürden geçecekleri belirtiliyor.
Yazıda "İsrailli gazetecilerin savunma ve istihbarat kurumlarını soruşturma ve bunlarla ilgili kamuoyuna bilgi sunma kabiliyeti son derece sınırlı. Bu sınırlamalar bir Batı demokrasisi olunması iddiasıyla karşıtlık oluşturuyor" deniliyor.
Aynı konularda ABD ile İsrail arasında önemli farklar bulunduğuna dikkat çeken yorumda, ABD Anayasası'nın garanti altına aldığı ifade özgürlüğü sayesinde bu ülkede medyanın, başarısızlık ve kaynak israflarını ifşa edebildiği belirtiliyor. İsrail'de ise istihbarat servislerinin askeri sansür ve mahkemelerce korunması yüzünden, medyanın bu tür çabalarının başarısızlığa mahkum olduğu ifade ediliyor.
Haaretz'deki yazıda, daha ziyade ekonomik ve ahlaki bir konu olmasına rağmen ülke dışına silah ihracatının bile sansürün sağladığı korumadan yararlanabilmesi eleştiriliyor.
Yossi Melman'ın analizi şu cümleyle son buluyor: "Güvenlik İsrail'de, zayıflıklarının ifşa edilmemesi gereken bir tür din muamelesi görüyor. Bu Güvenlik Tapınağı, adına görev yaptığı ve kaynaklarından yararlandığı kamuya hesap verme hissi olmadığı sürece müsrifliklerine devam edecek".
Mossad'ın istihdam ettiği ajan sayısı ve yıllık bütçesine dair hayal ürünü rakamlar sunan yazıda, "eğer bu rakamlar doğru olsaydı bu yazı askeri sansüre takılacaktı" deniyor. Ancak aynı rakamların yabancı basında yayınlanması halinde, doğru olup olmadıklarına bakılmaksızın, "yabancı kaynaklara göre" ibaresiyle sunulmaları şartıyla sansürden geçecekleri belirtiliyor.
Yazıda "İsrailli gazetecilerin savunma ve istihbarat kurumlarını soruşturma ve bunlarla ilgili kamuoyuna bilgi sunma kabiliyeti son derece sınırlı. Bu sınırlamalar bir Batı demokrasisi olunması iddiasıyla karşıtlık oluşturuyor" deniliyor.
Aynı konularda ABD ile İsrail arasında önemli farklar bulunduğuna dikkat çeken yorumda, ABD Anayasası'nın garanti altına aldığı ifade özgürlüğü sayesinde bu ülkede medyanın, başarısızlık ve kaynak israflarını ifşa edebildiği belirtiliyor. İsrail'de ise istihbarat servislerinin askeri sansür ve mahkemelerce korunması yüzünden, medyanın bu tür çabalarının başarısızlığa mahkum olduğu ifade ediliyor.
Haaretz'deki yazıda, daha ziyade ekonomik ve ahlaki bir konu olmasına rağmen ülke dışına silah ihracatının bile sansürün sağladığı korumadan yararlanabilmesi eleştiriliyor.
Yossi Melman'ın analizi şu cümleyle son buluyor: "Güvenlik İsrail'de, zayıflıklarının ifşa edilmemesi gereken bir tür din muamelesi görüyor. Bu Güvenlik Tapınağı, adına görev yaptığı ve kaynaklarından yararlandığı kamuya hesap verme hissi olmadığı sürece müsrifliklerine devam edecek".