İtalyan gazeteci Laura Delli Colli’nin Türkiye’de doğan ve İtalya’da yaşayan yönetmenle yaptığı “nehir söyleşiden” oluşan kitap, Ferzan Özpetek’i konu alan ilk monografik çalışma özelliğini taşıyor. Ferzan Özpetek’in dünyasının kapılarını okurlara aralamayı amaçlayan kitap, “Ferzan Özpetek/Ad occhi aperti” (Ferzan Özpetek/Gözler Tamamen Açık) başlığıyla, İtalya’nın büyük yayınevlerinden Mondadori tarafından yayımlandı.
Özpetek, kendisini konu alan kitabın yayımlanması vesilesiyle Corriere della Sera gazetesine verdiği demeçte, eleştirmenlerden çekinmediğini belirterek, “Yedi film yapmamın ardından, saldırgan üslup kullanılmaması koşuluyla, artık rahatım” dedi.
Hamam (Bagno Turco), Cahil Periler (Le Fate Ignoranti), Harem Suare, Karşı Pencere (La Finestra di Fronte), Bir Ömür Yetmez (Saturno Contro), Kutsal Yürek (Cuore Sacro), Mükemmel Bir Gün (Un Giorno Perfetto) adlı filmleriyle “en tanınmış İtalyan yönetmenler” arasında yer alan Özpetek, Aralık 2008’de New York’un Modern Sanatlar Müzesinde filmlerin gösterilmesi sırasında kendisinin “Türkiye’nin İtalyan sinemasına hediyesi” biçiminde takdim edilmiş olmaktan mutluluk duyduğunu söyledi.
Özpetek, sinema eleştirmenleriyle ilişkisinin nasıl olduğuna dair soruyu şöyle yanıtladı: “İlk filmlerimden Hamam ve Harem Suare’nin eleştirmenlerle izleyicileri buluşturduğu söylenmişti. Sonra bazı şeyler değişti; Ama yedi film yapmamın ardından, saldırgan bir üslup kullanılmaması koşuluyla artık rahatım. Kutsal Yürek, görüş ayrılıklarına yol açtı. İzleyiciden de çok itibar görmedi. Ama benim halen sevdiğim ve aktüel bulduğum filmdir.”
Kendi filmlerini izlemek için sinemaya gitmekten hoşlanmadığını belirten Özpetek, “Benim işimin en güzel yanı, yönetmenin kendisini de unutup, izleyiciyle aynı heyecanı paylaşmasıdır. Ama sinema salonlarına gitmekten çekiniyorum. Genelde yazlık açık hava sinemalarını yeğliyorum. Oraları bana, on bir yıldır beni takip eden kişilerle buluşma imkanı sağlıyor” ifadesini kullandı.
”COTRONEO İLE BİR SENARYO YAZIYORUM”
Özpetek, büyük bir olasılıkla İtalya’nın Lecce kentinde çekmeyi planladığı yeni filmi hakkında da kısa bir bilgi vererek, “Ivan Cotroneo ile bir senaryo yazıyorum. Bana uygun bir şey olup olmayacağını daha sonra keşfedeceğim. Bir filmi kendi filmim gibi hissedebilmem için, öncelikle mekanları ve yüzleri görmem gerekiyor” dedi.
Özpetek, Hamam adlı ilk filmiyle adını duyurmasından önce, İtalya’da sinema alanında yaptığı çalışmaları ise şöyle özetledi: “Ben on altı yıl yönetmen yardımcılığı yaptım. İlk çalışmamda, Massimo Troisi’ye ‘Scusate il ritardo’ (Gecikmemi Bağışlayın) adlı filmin çekimi sırasında gönüllü yardımcılık yapmıştım. Ricky Tognazzi, Lamberto Bava, Sergio Citti gibi isimlerle de çalıştım. Herkesten bir şeyler öğrendim, ama bana gerçekten güven aşılayan ilk insan Marco Risi’dir.”
Özpetek, Cahil Periler adlı filminin ABD’deki DVD’sinin piyasaya “His Secret Life” (Onun Gizli Aşkı) adı altında, eşcinsellere seslenen bir kapak eşliğinde piyasaya sunulması hakkında ne düşündüğüne ilişkin soruya ise şu karşılığı verdi: “Cahil Periler konusunda en kötü afiş, Fransa’da kullanılmış olandı. ‘Tableau de Famille’ (Aile Tablosu) adını kullandıkları filmi, süs biberleri ve domateslerle bezenmiş bir çerçeve içerisinde fotoğrafların yapıştırıldığı afişle sunmuşlardı. Öylesine kötü bir çalışma görmemiştim asla.”
Özpetek, kendisini konu alan kitabın İtalya’daki tanınım etkinliklerine yazar Delli Lauri’yle birlikte katılıyor. Toplam 160 sayfalık eser, 30 avrodan piyasaya sunulmuş bulunuyor.
Özpetek, kendisini konu alan kitabın yayımlanması vesilesiyle Corriere della Sera gazetesine verdiği demeçte, eleştirmenlerden çekinmediğini belirterek, “Yedi film yapmamın ardından, saldırgan üslup kullanılmaması koşuluyla, artık rahatım” dedi.
Hamam (Bagno Turco), Cahil Periler (Le Fate Ignoranti), Harem Suare, Karşı Pencere (La Finestra di Fronte), Bir Ömür Yetmez (Saturno Contro), Kutsal Yürek (Cuore Sacro), Mükemmel Bir Gün (Un Giorno Perfetto) adlı filmleriyle “en tanınmış İtalyan yönetmenler” arasında yer alan Özpetek, Aralık 2008’de New York’un Modern Sanatlar Müzesinde filmlerin gösterilmesi sırasında kendisinin “Türkiye’nin İtalyan sinemasına hediyesi” biçiminde takdim edilmiş olmaktan mutluluk duyduğunu söyledi.
Özpetek, sinema eleştirmenleriyle ilişkisinin nasıl olduğuna dair soruyu şöyle yanıtladı: “İlk filmlerimden Hamam ve Harem Suare’nin eleştirmenlerle izleyicileri buluşturduğu söylenmişti. Sonra bazı şeyler değişti; Ama yedi film yapmamın ardından, saldırgan bir üslup kullanılmaması koşuluyla artık rahatım. Kutsal Yürek, görüş ayrılıklarına yol açtı. İzleyiciden de çok itibar görmedi. Ama benim halen sevdiğim ve aktüel bulduğum filmdir.”
Kendi filmlerini izlemek için sinemaya gitmekten hoşlanmadığını belirten Özpetek, “Benim işimin en güzel yanı, yönetmenin kendisini de unutup, izleyiciyle aynı heyecanı paylaşmasıdır. Ama sinema salonlarına gitmekten çekiniyorum. Genelde yazlık açık hava sinemalarını yeğliyorum. Oraları bana, on bir yıldır beni takip eden kişilerle buluşma imkanı sağlıyor” ifadesini kullandı.
”COTRONEO İLE BİR SENARYO YAZIYORUM”
Özpetek, büyük bir olasılıkla İtalya’nın Lecce kentinde çekmeyi planladığı yeni filmi hakkında da kısa bir bilgi vererek, “Ivan Cotroneo ile bir senaryo yazıyorum. Bana uygun bir şey olup olmayacağını daha sonra keşfedeceğim. Bir filmi kendi filmim gibi hissedebilmem için, öncelikle mekanları ve yüzleri görmem gerekiyor” dedi.
Özpetek, Hamam adlı ilk filmiyle adını duyurmasından önce, İtalya’da sinema alanında yaptığı çalışmaları ise şöyle özetledi: “Ben on altı yıl yönetmen yardımcılığı yaptım. İlk çalışmamda, Massimo Troisi’ye ‘Scusate il ritardo’ (Gecikmemi Bağışlayın) adlı filmin çekimi sırasında gönüllü yardımcılık yapmıştım. Ricky Tognazzi, Lamberto Bava, Sergio Citti gibi isimlerle de çalıştım. Herkesten bir şeyler öğrendim, ama bana gerçekten güven aşılayan ilk insan Marco Risi’dir.”
Özpetek, Cahil Periler adlı filminin ABD’deki DVD’sinin piyasaya “His Secret Life” (Onun Gizli Aşkı) adı altında, eşcinsellere seslenen bir kapak eşliğinde piyasaya sunulması hakkında ne düşündüğüne ilişkin soruya ise şu karşılığı verdi: “Cahil Periler konusunda en kötü afiş, Fransa’da kullanılmış olandı. ‘Tableau de Famille’ (Aile Tablosu) adını kullandıkları filmi, süs biberleri ve domateslerle bezenmiş bir çerçeve içerisinde fotoğrafların yapıştırıldığı afişle sunmuşlardı. Öylesine kötü bir çalışma görmemiştim asla.”
Özpetek, kendisini konu alan kitabın İtalya’daki tanınım etkinliklerine yazar Delli Lauri’yle birlikte katılıyor. Toplam 160 sayfalık eser, 30 avrodan piyasaya sunulmuş bulunuyor.