Amerikalı bilim adamları, retinaya düzeltici gen verebilmek için bir teknik geliştirdi. Bu teknikle, retinadaki ışığı algılayabilen duyu hücrelerinin kırmızı ve yeşilin görülebilmesi için gerekli olan proteinleri üretmesi sağlandı.
Tedavinin ardından maymunlar "Sam" ve "Dalton", renkleri görmeye başladı. Tedavinin üzerinden 2 yıl geçtikten sonra da yapılan testler maymunların bu renkleri görmeye devam ettiğini gösterdi.
Renk körlüğünün tedavisinde umut ışığı olan araştırmanın sonuçları İngiliz Nature dergisinde yayımlandı.
RENK KÖRLÜĞÜ
Renk körü olan İngiliz John Dalton tarafından ilk kez 1798'de tanımlanan ve daha sonra "daltonizm" adı verilen hastalığa, retinada bulunan ve renkli görmeyle ilgili hücreler olan konilerin içerdiği 3 pigmentten (kırmızı, yeşil ve mavi) biri, ikisi veya üçünün ya gerekenden az olması ya da hiç olmaması yol açar. Erkeklerde daha sık görülen (erkeklerde yaklaşık yüzde 8, kadınlarda yüzde 0,4) bozukluğun en fazla görülen türü, kırmızı ile yeşilin ayırt edilememesidir.
Renk körleri dünyayı siyah-beyaz görmez. Genellikle kırmızı ve yeşilin tonlarını ayırt edemez. Renk körü olan erkeklerin kız çocukları renk körü olmamakla birlikte renk körlüğünün taşıyıcısı durumundadır. Taşıyıcı kadınların erkek çocuklarının yarısı da renk körü olarak doğabilir.
Renk körlüğünü tamamen tedavi etmek mümkün değil. Ancak renk körlüğünün tipine göre özel filtreli kontakt lensler ve gözlükler, renk körlerinin renkleri ayırt edebilmesini sağlayabilir.
Tedavinin ardından maymunlar "Sam" ve "Dalton", renkleri görmeye başladı. Tedavinin üzerinden 2 yıl geçtikten sonra da yapılan testler maymunların bu renkleri görmeye devam ettiğini gösterdi.
Renk körlüğünün tedavisinde umut ışığı olan araştırmanın sonuçları İngiliz Nature dergisinde yayımlandı.
RENK KÖRLÜĞÜ
Renk körü olan İngiliz John Dalton tarafından ilk kez 1798'de tanımlanan ve daha sonra "daltonizm" adı verilen hastalığa, retinada bulunan ve renkli görmeyle ilgili hücreler olan konilerin içerdiği 3 pigmentten (kırmızı, yeşil ve mavi) biri, ikisi veya üçünün ya gerekenden az olması ya da hiç olmaması yol açar. Erkeklerde daha sık görülen (erkeklerde yaklaşık yüzde 8, kadınlarda yüzde 0,4) bozukluğun en fazla görülen türü, kırmızı ile yeşilin ayırt edilememesidir.
Renk körleri dünyayı siyah-beyaz görmez. Genellikle kırmızı ve yeşilin tonlarını ayırt edemez. Renk körü olan erkeklerin kız çocukları renk körü olmamakla birlikte renk körlüğünün taşıyıcısı durumundadır. Taşıyıcı kadınların erkek çocuklarının yarısı da renk körü olarak doğabilir.
Renk körlüğünü tamamen tedavi etmek mümkün değil. Ancak renk körlüğünün tipine göre özel filtreli kontakt lensler ve gözlükler, renk körlerinin renkleri ayırt edebilmesini sağlayabilir.