Semra Tekiroğlu Okur
Ahh ahh şimdiki aklım olsaydı...
Şimdiki aklım olsa,nasıl olsa hamileyim deyip koyvermez daha az yemek yer daha az kilo alırdım,sonradan vermesi çok zor oluyor.
Amanda oğlum bir an önce doğsun göreyim diye gözüme uyku girmemişti. Şimdiki aklım olsa sadece yaşamsal ihtiyaçlarımı karşılamak için yataktan çıkardım. ''Yok artık'' demeyin 2 yıldır uykuya hasret kaldım.
Hemşirelerin ne söylediğine aldırmaz oğlum doğar doğmaz yalancı emzik verirdim.
Lohusalık dönemimde moralimi bozup beni strese sokanları hiç düşünmeden yanımdan uzaklaştırır,ağızlarının payını verirdim.
Şunu bunu aldım çok işime yaradı, bunu şunu aldım bir tek evde yer kapladı.
Sütüm yeterli geldiği için ve oğlum biberon almadığı için göğüs pompası aldığıma pişmanım.Çok beğenerek aldığım ve çok işe yarayacağını düşündüğüm sebze meyve filesini oğlum hiç sevmedi bir kez bile kullanmadık. Aynı şekilde oğluma bir yaşına girmeden aldığım bir çok gereksiz oyuncak var. En iyisi çocuğunuzun büyümesini bekleyip onun seçtiği oyuncağı almak.
''Kötü anne anı'': Ah dedim bunu da yaptım ya ne kötü anneyim!
Oğlum çok sinirlenip öfke nöbetleri geçirdiğinde onu duymamazlıktan gelip hırsıma yenildiğimde; birgün sebze yediremediğimde veya saatinde uyutamadığımda ya da kendime vakit ayırdığımda vicdan azabı çekip onu ihmal ettiğimi düşünüp kötü anne ilan ediyorum kendimi.
Çocuğum yokken çocuklu ailelera bakar şuna gıcık olurdum. Çocuğum olunca gıcık olduğuma pişman oldum.
Çocuğum yokken çocukları ''yaramazlık'' veya ''şımarıklık'' yapan ailelere bakıp ahkam keser benim çocuğum bu davranışları bana yapamaz derdim. Şimdi alasını yapıyor, sağlıklı bir birey olması adına gıkımı çıkaramıyorum.
Kararsızım... Acaba şöyle mi yapsam yoksa böyle mi ?
Anne-çocuk ilişkisi adına bir çok kitap okuyup, bir yazarı takip ediyorum. Farklı görüşler sunabiliyorlar. Hal böyle olunca genelde çocuğuma nasıl davranmam gerektiği konusunda kararsız kalıyorum.
Ahh ahh şimdiki aklım olsaydı...
Şimdiki aklım olsa,nasıl olsa hamileyim deyip koyvermez daha az yemek yer daha az kilo alırdım,sonradan vermesi çok zor oluyor.
Amanda oğlum bir an önce doğsun göreyim diye gözüme uyku girmemişti. Şimdiki aklım olsa sadece yaşamsal ihtiyaçlarımı karşılamak için yataktan çıkardım. ''Yok artık'' demeyin 2 yıldır uykuya hasret kaldım.
Hemşirelerin ne söylediğine aldırmaz oğlum doğar doğmaz yalancı emzik verirdim.
Lohusalık dönemimde moralimi bozup beni strese sokanları hiç düşünmeden yanımdan uzaklaştırır,ağızlarının payını verirdim.
Şunu bunu aldım çok işime yaradı, bunu şunu aldım bir tek evde yer kapladı.
Sütüm yeterli geldiği için ve oğlum biberon almadığı için göğüs pompası aldığıma pişmanım.Çok beğenerek aldığım ve çok işe yarayacağını düşündüğüm sebze meyve filesini oğlum hiç sevmedi bir kez bile kullanmadık. Aynı şekilde oğluma bir yaşına girmeden aldığım bir çok gereksiz oyuncak var. En iyisi çocuğunuzun büyümesini bekleyip onun seçtiği oyuncağı almak.
''Kötü anne anı'': Ah dedim bunu da yaptım ya ne kötü anneyim!
Oğlum çok sinirlenip öfke nöbetleri geçirdiğinde onu duymamazlıktan gelip hırsıma yenildiğimde; birgün sebze yediremediğimde veya saatinde uyutamadığımda ya da kendime vakit ayırdığımda vicdan azabı çekip onu ihmal ettiğimi düşünüp kötü anne ilan ediyorum kendimi.
Çocuğum yokken çocuklu ailelera bakar şuna gıcık olurdum. Çocuğum olunca gıcık olduğuma pişman oldum.
Çocuğum yokken çocukları ''yaramazlık'' veya ''şımarıklık'' yapan ailelere bakıp ahkam keser benim çocuğum bu davranışları bana yapamaz derdim. Şimdi alasını yapıyor, sağlıklı bir birey olması adına gıkımı çıkaramıyorum.
Kararsızım... Acaba şöyle mi yapsam yoksa böyle mi ?
Anne-çocuk ilişkisi adına bir çok kitap okuyup, bir yazarı takip ediyorum. Farklı görüşler sunabiliyorlar. Hal böyle olunca genelde çocuğuma nasıl davranmam gerektiği konusunda kararsız kalıyorum.