İtalya’da bir yargıç, bıçakla adam öldürmekten suçlu bulunan bir tutuklunun cezasını ‘eylemlerine kısmen de olsa saldırganlık geninin yol açtığı’ gerekçesiyle azalttı.
İtalya’da 2007 yılında bıçakla adam öldürdüğünü itiraf eden Abdülmalik Bayut mahkeme tarafından 9 yıl 2 ay hapis ceasıyla cezalandırıldı. Ancak kararı temyize götüren Bayut’un avukatları, çok farklı bir taktik izleyerek, müvekkillerinin ‘saldırganlık geni’ taşıdığını ve kişinin elinde olmayan bu özellik yüzünden kişinin cezalandırılamayacağını iddia etti.
Ne olduysa bundan sonra oldu ve ülkede gerek hukuk gerekse bilim çevrelerinde tartışma yaratan bir kararla, Trieste’deki temyiz mahkemesi hakimi Pier Valerio Reinotti, temyiz gereçkesini haklı bularak hükümlünün cezasını 1 yıl azalttı. Bilimciler sözkonusu gen-davranış bağlantısının belirli bir eyleme yönelik ceza indirimi kararına yeterli bilimsel dayanak teşkil edip etmediğini, hukukçular da bazı genleri taşımanın meşru bir savunma olup olamayacağını düşünüyor.
Hukukta davranışsal genetiğin rolü üzerine çalışan Nashville Vanderbilt Üniversitesi profesörü Nita Farahany, genlerin kişideki genel davranış kalıpları üzerinde kısmen etkili olabileceğini ancak belirli bir eylemi gerçekleştirmesi yönünde tetikleyici olamayacağını söylüyor. Farahany, “genler bize cinayet işlemek için gerekçe vermez” diyor.
Farahany, İtalyan yargıcın ‘genetik’ ceza indirimi kararının tehlikeli sonuçlar doğuracağı kanısında. Farahany şöyle devam ediyor: “İki tarafı keskin bir bıçakla karşı karşıyayız. Hukuk, suçlunun savunmasında genetik etkiyi ‘geçerli’ görmeye başladıysa, yarın öbür gün bunun tersi de olabilir ve masum olan kişiler genetik özelliklerinden dolayı ‘suça eğilimli’ veya 'potansiyel suçlu' olarak kabul edilebilir”.
İtalya’da 2007 yılında bıçakla adam öldürdüğünü itiraf eden Abdülmalik Bayut mahkeme tarafından 9 yıl 2 ay hapis ceasıyla cezalandırıldı. Ancak kararı temyize götüren Bayut’un avukatları, çok farklı bir taktik izleyerek, müvekkillerinin ‘saldırganlık geni’ taşıdığını ve kişinin elinde olmayan bu özellik yüzünden kişinin cezalandırılamayacağını iddia etti.
Ne olduysa bundan sonra oldu ve ülkede gerek hukuk gerekse bilim çevrelerinde tartışma yaratan bir kararla, Trieste’deki temyiz mahkemesi hakimi Pier Valerio Reinotti, temyiz gereçkesini haklı bularak hükümlünün cezasını 1 yıl azalttı. Bilimciler sözkonusu gen-davranış bağlantısının belirli bir eyleme yönelik ceza indirimi kararına yeterli bilimsel dayanak teşkil edip etmediğini, hukukçular da bazı genleri taşımanın meşru bir savunma olup olamayacağını düşünüyor.
Hukukta davranışsal genetiğin rolü üzerine çalışan Nashville Vanderbilt Üniversitesi profesörü Nita Farahany, genlerin kişideki genel davranış kalıpları üzerinde kısmen etkili olabileceğini ancak belirli bir eylemi gerçekleştirmesi yönünde tetikleyici olamayacağını söylüyor. Farahany, “genler bize cinayet işlemek için gerekçe vermez” diyor.
Farahany, İtalyan yargıcın ‘genetik’ ceza indirimi kararının tehlikeli sonuçlar doğuracağı kanısında. Farahany şöyle devam ediyor: “İki tarafı keskin bir bıçakla karşı karşıyayız. Hukuk, suçlunun savunmasında genetik etkiyi ‘geçerli’ görmeye başladıysa, yarın öbür gün bunun tersi de olabilir ve masum olan kişiler genetik özelliklerinden dolayı ‘suça eğilimli’ veya 'potansiyel suçlu' olarak kabul edilebilir”.