Hayko Cepkin İstanbul'dan neden taşındı?

Hayko Cepkin İstanbul'dan taşındı... Ünlü rock'çı şehri neden terk ettiğini ve hayatı hakkında bilinmeyenleri anlattı.

• 1

  Besteci ve şarkıcı Hayko Cepkin “Buraya kadarmış İstanbul” dediği anı, yeni hayatını ve bilinmeyenleri Posta'dan Işıl Cinmen'e anlattı. İşte 39 yaşındaki rock'çının açıklamalarından satırbaşları:

• 2

  Beşiktaş’ta trafikteydim. Motorla olmama rağmen ilerleyemiyorum. Kontağı kapattım. Motoru yolda bıraktım, gittim. Zamana yazık oluyormuş gibi hissettim. İnsanlar agresif, çok sinirli. Ben de agresifim. O yüzden durdum ve kendime “Hadi aslanım gidiyoruz” dedim. Kuşadası’na taşındım, özgürlüğümü ilan ettim.

• 3

  Şimdi bahçem, toprağım var. 6 köpeğim, bir eşeğim, bir horozum, 30 tavuğum, onlarca kedim var. Her şeyden önemlisi sevdiğim şeylere ilgi gösterecek zamanım var. İstanbul’da yaralı bir köpek gördüğümde bazen istesem de yardım edemiyordum. Şimdi barınak gibi bir yerim var. Hayvanların başı dertte olduğunda onlarla ilgilenebiliyorum. Ceviz ağacının ne zaman ilaçlanacağını, zeytin ağacının ne zaman, nasıl zeytin vereceğini biliyorum.

• 4

  39 yaşındayım ve zamanın kontrolünü elinde tutmaktan daha mühim bir şey olmadığını anladım. 32’de sallanmaya başladım, tam adımı 34’te attım. Özgürlük, zamanla çok ilişkili artık. Bitmek bilmeyen toplantılarla da kestim ilişkimi…

• 5

  Toplantılara Skype’dan katılıyorum, nokta atışı yapıp çıkıyorum. Hayvanlara, müziğe dönüyorum. Üretmek zorunda olan bir herifim. Kendimi yenilemenin daha sakin bir hayatla mümkün olacağını anladım.

• 6

  Paraşütçülük benim terapim. Hayatın milisaniyelere bağlı. Hızlı karar vermek zorundasın. Karar alırken panik yapamazsın. Havadayken hayat tamamen refleks ve güdüden ibaret. Ne geçmiş ne gelecek, sadece an var. Atlamak, durmadan korkanların işidir. Korkaklığın duble devam eder. Korkmadığın gün patatese bağlarsın. Atlamak sana soğukkanlı olmayı öğretiyor. Yangın çıktığında çığlık atmıyorsun, yangın tüpüyle müdahale ediyorsun. Kaza olunca ağlamıyorsun, kimin neye ihtiyacı var onu anlayıp harekete geçiyorsun. Diğerleri bağrışırken çözüm aramayı, hayatta kalmayı öğreniyorsun.

• 7

  Gözüm benim için her zaman farklılıktı. ‘Tek gözlü çocuk’ derlerdi bana. Normal olma ihtimalim yoktu ki... Gözümden dolayı her ortamda farklı bakıyorlardı. Okulda da, sokakta da, sahnede de…

• 8

  arklılık doğuştan sinyal olarak verilmiş. Görünüşümü avantaja çevirmeseydim bunalımlı biri olurdum. Baskın bir karakterdim. İnsanlar bir yerden sonra gözümü unutup, Hayko yaratığına takılıyordu. Ama fotoğraf ve videolar her zaman sıkıntıydı. Çünkü gözüm daha da küçük görünüyor... Meslekten dolayı sürekli kendime maruz kaldığım için alışmak zorundaydım. Şimdi insanlar fotoğraf çekerken gözlüğümü çıkarmamı istiyorlar. Benimle değil, gözümle fotoğraf çektirmek istiyorlar…