İlişkili Haberler
İnsanların günlük hayatlarında iletişim kurarken karşıdaki bireyle göz temasından kaçınması, bugüne kadar sosyal anksiyete, dalgınlık, suçluluk ya da mahcubiyet psikolojisiyle açıklanıyordu.
Ancak yapılan son araştırmalar, göz teması kurmaktan kaçınmanın altında ruhsal sebepler dışında fizyolojik sebepler olduğunu da ortaya koydu.
Makalede imzası olan bilim insanı Shogo Kajimura, göz teması ve sözlü işlemlerin bağımsız görünmesine rağmen insanların iletişim sırasında gözlerimizi kaçırdığımızı, bunun iki sürecin birbirine karıştığını gösterdiğini belirtiyor.
Bu hipotezi doğrulamak yapılan araştırmada, katılımcılardan insan yüzlerinin yer aldığı videoda gözlere odaklanırken sözlü iletişime de devam etmeleri istendi. Deneyde ekrandaki gözleri bazen katılımcılara bakarken, bazen de başka bir tarafa yöneldi.
Karşılarındaki ekranlarda gözlere odaklanan katılımcıların basit sözlü görevde zorlanmadı ancak verilen görevler zorlaştırıldığında gözlerini kaçırdıkları tespit edildi.
Araştırmada elde edilen verilere göre, göz teması sırasında beyin, 'sebeplendirme’ ve ‘sözlü işlemler’ için ihtiyacımız olan nadir zihinsel kaynakları kullanıyor. Bu da beynin fazla efor sarf etmesine ve yorulmasına yol açıyor. Bu yorgunluğu önlemek için de insanlar gözlerini kaçırmayı tercih ediyor.
Bu sebeple uzmanlar önemli konuşmaları karşılıklı otururken yapmak yerine yürürken ya da başka bir yere odaklanarak yapmayı tavsiye ediyor.