Caz sanatçısı Can Çankaya, NTV Radyo’daki Bizim Cazcılar programında şunları anlattı:
8 yaşındayken AKM’de çocuk korosuna gittim. Evde de genelde Halk Müziği, Türk Klasik Müziği dinlenirdi. Kardeşim de benim gibi müzisyen; trompetçi. Koro bir süre devam etti, ardından çocuk oyunculuğa başladım. Önemli bir rol de almıştım. Yusuf ile Züleyha’da Yusuf’un küçüklüğünü oynamıştım. O oyunda bir solom da vardı. Ayhan Baran’la sahneye çıkıyorduk ve bu müthiş bir şeydi. Piyanoya da başlamıştım. Konservatuvar sınavlarına girdim ve kazandım.
“ROCK KÖKENLİ DEĞİLİM”
Genelde müzisyenler Türkiye’de rock kökenli oluyor. Ben oradan gelmiyorum. Rock hiç bilmem. Konservatuvara başlamadan önce evde caz da dinleniyordu. Benim için caz, “Miles Davis” ve “John Coltrane” dinlediğimde başladı. Müthişti...
“KÜP ŞEKER KADAR İLAN”
Müzisyen olmamda annem ve babamın inanılmaz bir desteği var. Babam gazetede küp şeker kadar bir bölümde yayınlanan çocuk korosu seçmeleri ilanını görüyor, dikkatini çekiyor. Onun sayesinde koroya giriyorum. Ama ben de hayatımda başka bir iş düşünmedim. Hayalimde müzikten başka bir şey yoktu. Sadece Fizik bölümü de okumak isterdim, çünkü müzik kitaplarından çok fizik kitapları okumuşluğum var. Teorik Fizik ilgimi çekiyor.
Özgürlük, hayatımızda görmediğimiz ama hissettiğimiz bir şey. Sınırlanırını bilmediği için insan kendini özgür sanıyor. Özgürlük yaşayan bir kavram, devamlı gelişen. Caz müziğindeki özgürlük demokrasideki özgürlük gibi bir şey değil. Caz müziğindeki özgürlük, kendini bulamabilme yolundaki özgürlük. Kendini kaybetme özgürlüğü aslında. Özgürlük arayışı, özgürlük yolu gibi bir şey.
“GÜZEL HABER: TİMELESS ÇIKTI!”
En son Kağan Yıldız’la bir albüm kaydettik. Çok güzel bir süreçti. Çok zevkli bir çalışma oldu ve “Timeless” çıktı.
Müzik dinleyerek öğrenilir, dinleyerek çalınır. Çünkü o anda olan bir şeyler var. Müzik dinlemenin bilmediğimiz, o kapılar açılınca farklı yerlere giden seviyeleri var, müziğin içine girip, üç boyutlu bir şeymiş gibi gezinmek gerekiyor. O parçanın her şeyini bilmek gerekiyor.
“KAHRAMANMARAŞ’TA CAZ CLUB VAR MI?”
Bence etiketler gereksiz. “Bizim Cazcılar” olur evet. Ama “Türkiye’de Caz”, “İskandinavya’da Caz” bilmiyorum. Bir şeyin parçası olmak istiyorsak olabildiğince etiketleri azaltmamız gerekiyor. Türkü Bar’lar daha çok artsın. Acayip müzisyenler çıkacak oralardan.