Sonuçları "Evolution and Human Behavior" dergisinde yayımlanan çalışmada, Basel, Edith Cowan, Batı Avustralya ve Berlin Humboldt üniversiteleriyle Max Planck İnsan Gelişimi Enstitüsünden araştırmacılar, başkalarına yardım eden ve destek sağlayan yaşlıların aynı zamanda kendilerine de iyilik ettiğini ve ortalamanın üzerinde yaşadığını belirtti.
Genellikle torunlarını büyütenler ile büyütmeyenleri ve kendi çocuğu ya da torunu olmayan ancak sosyal çevrelerindekilere yardımcı olan yaşlılarla olmayanları kıyaslayan araştırmacılar, 1990 ve 2009 yılları arasında Berlin Yaşlanma Çalışması tarafından toplanan veriler doğrultusunda 70 ila 103 yaşındaki 500'den fazla kişiyi inceledi.
Torunlarının bakımını üstlenenlerin üstlenmeyen büyük ebeveynlerden daha uzun yaşadığına dikkati çeken araştırmacılar, bu tür faaliyetlerin yaşam sürelerine olumlu etki sağladığını bildirdi.
Çalışmada, torunlarının bakımını üstlenenlerin yarısının, 1990 yılında yapılan ilk röportajdan on yıl sonra hala hayatta olduğu kaydedildi.
Öte yandan araştırmacılar, birilerine yardımcı olmanın olumlu etkisinin yalnızca aile içindeki yardımla sınırlı olmadığını ifade etti.
Veriler, çocuğu olmayan ancak başkalarına duygusal destek sağlayan yaşlıların da emsallerinden daha uzun ömürlü olduğunu ortaya koydu.