Fransız bilim insanlarından oluşan bir araştırma ekibi, bu durumdan sıcaklıkların yükselmesini sorumlu tuttu.
San Francisco'da düzenlenen Amerikan Jeofizik Birliği toplantısına sunulan araştırma, 1970'lerden bu yana Fransız Alpleri’ndeki buzullar üzerinde yapılan ilk büyük envanter çalışması.
Çalışmaya göre, en büyük kayıplar Alplerin güneyinde alçak irtifalarda meydana geldi.
Belledonne Masifi’nin neredeyse bütünüyle yok olduğu, Ecrins'de buzulların başka yerlerdekine göre üç kat hızla gerilediği belirlendi. Kuzeyde yüksek irtifalarda ise pek bir değişiklik olmadı.
Bilimadamları buzullarla kaplı alanın 275 km2'ye gerilediğini söylüyor. Mont Blanc ve çevresindeki sıradağları kaplayan buzullar 40 yıl önceki son ölçümlerde 375 km2'ye yayılıyordu.
Bu da yaklaşık yüzde 26 gerileme anlamına geliyor.
Savoie Üniversitesi'nden Marie Gardent ve ekibi tarafından yapılan araştırmada, harita arşivleri, uydu görüntüleri ve havadan çekilen fotoğraflar kullanıldı.
Buzulların çekildiğine işaret eden bulgular, Alplerin yükseldiği İsviçre, Avusturya, Slovenya Almanya ve İtalya gibi ülkelerde kaydedilen verilerle de parallellik sergiliyor.
Bu veriler buzullardaki çekilmenin yıllar ilerledikçe hızlandığını da gösteriyordu.
Alpler çevresindeki ülkelerde son yıllarda buzulların durumunu incelemeye yönelik pek çok çalışma yürütülüyor.
Buzullardaki mevsimsel değişiklikler çevresinin iklimi ve sulama olanakları açısından önem taşıyor ve buzulların azalması, yaz aylarında sulama olanaklarının da azalacağı şeklinde yorumlanıyor.
Aşırı erime buzul göllerinde taşkın riski yaratırken, dengelerin bozulması soğuk suya ihtiyaç duyan tatlı su canlıları için de olumsuz bir haber.
Bu nedenle bilim adamları buzulların erimesini önlemek için çözümler arıyor. Bunlar arasında yer alan 'buzulun plastik bir tabakayla kaplanması' fikri, etkili olmakla birlikte ancak kayak pisti gibi çok küçük alanlar için uygulanabilen bir yöntem.
San Francisco'da düzenlenen Amerikan Jeofizik Birliği toplantısına sunulan araştırma, 1970'lerden bu yana Fransız Alpleri’ndeki buzullar üzerinde yapılan ilk büyük envanter çalışması.
Çalışmaya göre, en büyük kayıplar Alplerin güneyinde alçak irtifalarda meydana geldi.
Belledonne Masifi’nin neredeyse bütünüyle yok olduğu, Ecrins'de buzulların başka yerlerdekine göre üç kat hızla gerilediği belirlendi. Kuzeyde yüksek irtifalarda ise pek bir değişiklik olmadı.
Bilimadamları buzullarla kaplı alanın 275 km2'ye gerilediğini söylüyor. Mont Blanc ve çevresindeki sıradağları kaplayan buzullar 40 yıl önceki son ölçümlerde 375 km2'ye yayılıyordu.
Bu da yaklaşık yüzde 26 gerileme anlamına geliyor.
Savoie Üniversitesi'nden Marie Gardent ve ekibi tarafından yapılan araştırmada, harita arşivleri, uydu görüntüleri ve havadan çekilen fotoğraflar kullanıldı.
Buzulların çekildiğine işaret eden bulgular, Alplerin yükseldiği İsviçre, Avusturya, Slovenya Almanya ve İtalya gibi ülkelerde kaydedilen verilerle de parallellik sergiliyor.
Bu veriler buzullardaki çekilmenin yıllar ilerledikçe hızlandığını da gösteriyordu.
Alpler çevresindeki ülkelerde son yıllarda buzulların durumunu incelemeye yönelik pek çok çalışma yürütülüyor.
Buzullardaki mevsimsel değişiklikler çevresinin iklimi ve sulama olanakları açısından önem taşıyor ve buzulların azalması, yaz aylarında sulama olanaklarının da azalacağı şeklinde yorumlanıyor.
Aşırı erime buzul göllerinde taşkın riski yaratırken, dengelerin bozulması soğuk suya ihtiyaç duyan tatlı su canlıları için de olumsuz bir haber.
Bu nedenle bilim adamları buzulların erimesini önlemek için çözümler arıyor. Bunlar arasında yer alan 'buzulun plastik bir tabakayla kaplanması' fikri, etkili olmakla birlikte ancak kayak pisti gibi çok küçük alanlar için uygulanabilen bir yöntem.