Bilimciler korku filmlerindeki müziğin tüylerimizi, diken diken etmesinin sırrını çözmüş görünüyorlar: Alışmadığımız notalar ve beklenmedik sesler, korkmuş hayvanların çığlıklarını andırıyor ve içgüdüsel korkularımızı uykudan uyandırıyor.
Araştırmacıların odaklandığı, “doğrusal olmayan sesler” diye tanımlanan gürültü çeşitleri. Bunlar arasında, hoparlörlerin fazla açıldığında çıkan “bet” seslerden, bir trompete aşırı üflendiğinde çıkan tiz sese kadar aklınıza gelen rahatsız edici her türlü ses var.
California Üniversitesi’nden (Los Angeles) Prof. Daniel Blumstein yönetimindeki araştırmacılarca yürütülen çalışmada, gelmiş geçmiş en popüler 102 filmin ses bantları incelenmiş. Bantlarda müziğin yanısıra özel efektler ve çığlıklar da incelenmiş.
Bulgular, en tutulan korku filmlerine kadın çığlıklarının, macera filmlerine de erkek haykırışlarının egemen olduğunu gösteriyor. Korku filmlerindeki ses bantlarının dikkat çeken bir özelliği de müziğin şiddetindeki ani iniş ve çıkışlar.
Araştırmacılar, bu içeriğin rastlantısal değil, görüntülerin duygusal etkisini yükseltmeye yönelik bilinçli bir kurguyu yansıttığına işaret ediyorlar. Londra’daki Kingston Üniversitesi’nden besteci Peter Kaye, hayvanların stres altındayken, doğrusal olmayan sesler üretmelerine dikkat çekerek, örnek olarak bir yırtıcının saldırısına uğradıklarında çıkardıkları korku çığlıklarını gösteriyor.
Araştırmacıların odaklandığı, “doğrusal olmayan sesler” diye tanımlanan gürültü çeşitleri. Bunlar arasında, hoparlörlerin fazla açıldığında çıkan “bet” seslerden, bir trompete aşırı üflendiğinde çıkan tiz sese kadar aklınıza gelen rahatsız edici her türlü ses var.
California Üniversitesi’nden (Los Angeles) Prof. Daniel Blumstein yönetimindeki araştırmacılarca yürütülen çalışmada, gelmiş geçmiş en popüler 102 filmin ses bantları incelenmiş. Bantlarda müziğin yanısıra özel efektler ve çığlıklar da incelenmiş.
Bulgular, en tutulan korku filmlerine kadın çığlıklarının, macera filmlerine de erkek haykırışlarının egemen olduğunu gösteriyor. Korku filmlerindeki ses bantlarının dikkat çeken bir özelliği de müziğin şiddetindeki ani iniş ve çıkışlar.
Araştırmacılar, bu içeriğin rastlantısal değil, görüntülerin duygusal etkisini yükseltmeye yönelik bilinçli bir kurguyu yansıttığına işaret ediyorlar. Londra’daki Kingston Üniversitesi’nden besteci Peter Kaye, hayvanların stres altındayken, doğrusal olmayan sesler üretmelerine dikkat çekerek, örnek olarak bir yırtıcının saldırısına uğradıklarında çıkardıkları korku çığlıklarını gösteriyor.
Araştırmacıya göre memelilerde, ve bir olasılıkla kuşlarda gırtlaktan aşırı miktarda hava geçirildiğinde sesler doğrusallıktan uzaklaşıyor, ve duyulan korkuyu saklanamayacak biçimde ele veriyor.
Kaye, “Film yapımcıları da bu içgüdüsel korkulara oynamanın yararlarını içgüdüsel olarak fark etmiş olabilirler” diyor.